Opis

The Twelve Commandments of Dance to debiutancki album niemieckiego, angielskiego duetu dance-popowego London Boys , wydany w 1989 roku. Dotarł do 2. miejsca na liście UK Albums Chart i utrzymywał się na niej przez 29 tygodni.

Oprócz singli wymienionych w spisie utworów, wydano jeszcze dwa inne single: „I’m Gonna Give My Heart” i „Dance Dance Dance”.

Recenzja opublikowana w Music Week przedstawiła album jako „doskonałą, pozbawioną pryszczy, bezosobową muzykę pop, która próbuje być pełna duszy, ale brakuje jej jakiegokolwiek charyzmy”, skrytykowała fakt, że wszystkie utwory „powtarzają [tę samą] formułę do znudzenia” i stwierdziła, że ​​„album stanowi zagrożenie dla młodzieży na całym świecie”.  Johnny Dee z Record Mirror stwierdził, że pod względem tekstów album jest „całkowitym badziewiem”, ale uznał, że ważniejsza jest rzecz, że każdy utwór „ma sekwencer 132 uderzeń na minutę” i „refren tak wpadający w ucho”, że słuchacze nie mogą go zapomnieć i mogą wykonywać na nim „głupie tańce”.

Z perspektywy czasu, w recenzji z 2015 roku strona internetowa Pop Rescue przyznała albumowi cztery gwiazdki na pięć, przedstawiając go jako zawierający „wspaniałe wczesne komercyjne utwory dance/europop i lekkie utwory” z elementami muzyki disco i dance oraz przywodzące na myśl Pet Shop Boys , dodając, że „jest on przez cały czas optymistyczny i w większości podnoszący na duchu i radosny”, ale uznał „Wichitah Woman” i „El Matinero” za najsłabsze utwory.

Sylwetka artysty – Wikipedia

Eddy Grant At His Best