Opis

Urszula Sipińska – polska piosenkarka, kompozytorka, pianistka, architektka wnętrz, autorka tekstów, pisarka, publicystka.

Karierę muzyczną rozpoczęła w latach 60. Występowała na estradach całego świata, zdobywała liczne nagrody w kraju i za granicą. W trakcie kariery zagrała ponad 2 tys. recitali estradowych w kraju i za granicą, m.in. w Kanadzie, USA, Niemczech, Hiszpanii, w całym bloku wschodnim, Wielkiej Brytanii, Japonii, Meksyku i na Kubie. Do jej największych przebojów należą utwory: „Mam cudownych rodziców”, „To był świat w zupełnie starym stylu”, „Szalala, zabawa trwa”, „Chcę wyjechać na wieś”, „Komu weselne dzieci”, „Zapomniałam” i „Są takie dni w tygodniu”.

W okresie licealnym założyła żeński zespół wokalny, z którym występowała na akademiach w różnych szkołach. W 1965 zadebiutowała na estradzie występem na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. W latach 1965—1967 współpracowała ze Studenckim Teatrem „Nurt” w Poznaniu. W 1967 wystąpiła na 5. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu z utworem „Zapomniałam” (napisanym z siostrą), który stał się przebojem w Polsce. W 1968 wystąpiła w programie Małżeństwo doskonałe Jacka Fedorowicza i Jerzego Gruzy[16], a za wykonanie piosenki „Po ten kwiat czerwony” z repertuaru zespołu No To Co zdobyła pierwszą nagrodę na festiwalu sopockim. Po sukcesach festiwalowych odrzuciła propozycję m.in. występów w programie Karela Gotta oraz półrocznego kontraktu w Friedrich Stadt Pallast, woląc skupić się na studiach. Odbyła trasę koncertową po ZSRR. Została matką chrzestną statku „Zakarpacie”, a relację ze chrztu wyemitowano w Kronice Filmowej. W 1970 zajęła trzecie miejsce na Międzynarodowym Festiwalu Coupe d’Europe Musicale w Bernie i otrzymała nagrodę publiczności na Festiwalu Piosenki Atlantyckiej na Teneryfie[20]. W 1971 nakładem wydawnictwa Pronit wydała album długogrający, zatytułowaną po prostu Urszula Sipińska. W następnym roku dzięki piosence „Bright Days Will Come” zdobyła główną nagrodę i nagrodę za interpretację na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki im. Augustina Lary w Meksyku. Odbyła także trasę koncertową po Wielkiej Brytanii, USA i Kanadzie. Za utwór „Jaka jesteś Mario” otrzymała nagrodę na 10. KFPP w Opolu, na którym wylansowała także przebój „To był świat w zupełnie starym stylu”. Wszystkie trzy piosenki umieściła na albumie pt. Bright Days Will Come, który wydała w 1973. W tym samym roku wystąpiła w programie telewizyjnym Nareszcie razem z Marylą Rodowicz, która określana była w mediach jako jej główna rywalka muzyczna. Wystąpiła również na Międzynarodowych Targach Płyt i Wydawnictw Muzycznych MIDEM w Cannes i zdobyła nagrodę główną na „World Popular Song Festival” w Tokio.

W 1975 wydała album pt. Zabaw się w mój świat, który promowała przebojem „Komu weselne dzieci” ze słowami Agnieszki Osieckiej. W tym czasie za utwór „Wołaniem wołam cię” otrzymała trzecią nagrodę w Palma de Mallorca. Zdobyła także nagrodę publiczności na 13. KFPP w Opolu. Wystąpiła również na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Wylansowała piosenki „Chłopak z drewna” i „Za wolno płynie czas”. W 1979, reprezentując Polskę z utworem „Pamiętam nas”, zajęła drugie miejsce na Międzynarodowym Festiwalu w Portoryko. W 1980 wydała album pt. Są takie dni w tygodniu/Kolorowy film, na który złożyły się dwa różne programy na oddzielnych stronach krążka. W następnym roku wydała album pt. W podróży, na którym umieściła materiał utrzymany w stylu country. Również na początku lat 80. odbyła kolejną trasę koncertową po ZSRR.

22 października 1982 w okolicach Bernau uległa wypadkowi samochodowemu (w auto kierowane przez jej męża uderzyła łada prowadzona przez personel szpitalny), który niemal zakończył się jej kalectwem (miała rozszarpane ścięgna krzyżowe i boczne). W 1986 powróciła na rynek fonograficzny kasetą magnetofonową, zatytułowaną po prostu Urszula Sipińska z 10 premierowymi utworami, z których dwa – „Mam tylko ciebie” i „Szalala zabawa trwa” — trafiły również na jej kolejny album. W 1988 wydała przebój „Mam cudownych rodziców”, z którym (na zaproszenie Wojciecha Młynarskiego) wystąpiła na 25. KFPP w Opolu. W tym samym roku wydała album pt. Nie zapomniałam…, na którym umieściła m.in. przebój „Gdzie ten świat 60-tych lat”. Była również jurorką na 25. Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, na którym dała również swój ostatni występ w karierze.

Sylwetka artystki Wikipedia

Urszula Sipińska Są Takie Dni W Tygodniu Kolorowy Film