Opis

W przypadku drugiego albumu The Sound, From The Lions Mouth, zespół zdecydował się na współpracę z producentem Hugh Jonesem (Echo & the Bunnymen, The Teardrop Explodes, Bauhaus). Rezultatem był bardziej wielowarstwowy album niż debiut, łączący atmosferyczne, afektywne brzmienie zespołu z serią przystępnych, ale ożywczych piosenek. W tamtym czasie album otrzymał wysokie noty od brytyjskiej prasy muzycznej, ale nie udało mu się spopularyzować zespołu poza gronem wiernych fanów. Dziś uznawany jest za post-punkowy klasyk. From The Lions Mouth, stosunkowo powściągliwa, ale istotna kontynuacja Jeopardy, udowodniła, że krytyczny status The Sound wśród post-punkowej elity nie był przypadkiem. Większy budżet nagraniowy pozwolił zespołowi na eksplorację i stworzenie pełniejszego, bardziej spójnego brzmienia, podczas gdy teksty Adriana Borlanda stały się jeszcze bardziej introspektywne (zaskakujący zwrot od często politycznych skłonności Jeopardy).

Jakkolwiek rozpaczliwe mogą być słowa wokalisty, ton, jak podkreślono w oryginalnej recenzji NME albumu, nigdy nie popadł w „pesymistyczne tarzanie się”. Utwory takie jak „Sense Of Purpose” i „Contact The Fact” nadal mają zaraźliwą pilność, podkreślając napięcie między ponurym światopoglądem Borlanda a jego talentem do haków. Mroczny charakter tekstów na From The Lions Mouth to pierwsze prawdziwe oznaki zmiennej natury Adriana Borlanda. Chociaż do końca życia toczył tragicznie przegraną walkę z depresją, trudno nie postrzegać tego albumu jako trwałego i fascynującego dokumentu początków szaleństwa.

Sylwetka artysty – Wikipedia

Joy Division Warsaw Warsaw Limited Edition Transparent Vinyl