Ta strona używa plików cookies.
Zapoznaj się z Naszą polityką prywatności.
Darmowa dostawa od 200zł! |
Zaloguj się
lub
Zarejestruj się
139,99zł
1 w magazynie
Zamówienia wysyłamy w ciągu 24h. W przypadku płyt na zamówienie określamy konkretny czas dostawy – zależy skąd płyta jest do nas wysyłana.
Każdy klient ma możliwość wykonania bezpłatnego zwrotu produktu. Ponosimy koszty wysyłki.
Każda płyta otrzymuje od nas dodatkową folijkę. Jest pakowana w folię bąbelkową oraz karton. Zabezpieczamy płyty w taki sposób, aby nic nie stało im się po drodze.
Naprawdę odbieramy o każdej porze dnia i nocy – można sprawdzić!!
Piotr Figiel Piotr
Zaginiona gwiazda organów Hammonda. Szerszej publiczności Figiel znany jest głównie jako kompozytor i aranżer, który jak fabryka tworzył dziesiątki utworów w latach 60. i 70. Ale po stricte instrumentalnej twórczości śladów nie ma już tak dużo. Jazzowa kariera ograniczyła się w zasadzie do występu na legendarnym albumie „Polish Radio Big Band” Andrzeja Kurylewicza. W latach 70. nagrał trzy autorskie LP i zagrał u Ireny Jarockiej oraz Krzysztofa Cugowskiego. Dopiero ostatnie dziesięciolecie przyniosło nieznane wcześniej rejestracje koncertów big bandu Kurylewicza, z udziałem Figla właśnie.
Solowy debiut, zatytułowany skromnie „Piotr”, to fantastyczna mieszanka. Są tu i funkujące rytmy, i latynoskie kawałki z niezawodnym Bemibekiem, i trochę easy listening, i szczypta jazzowego odjazdu.
W wybuchowym Skrawku przestrzeni trio Figiel, Stefański i Siejka grają niczym Emerson, Lake & Palmer. Połamany funk, progresywne przejścia, wyciszone momenty, dużo kombinowania. Kawałek pięknieje jeszcze bardziej w rozszerzonym o dwie minuty bonusie. Atmosferę podkręcają riffy Kozakiewicza i wokalizy Bemibeku w Trochę wiosny…, brzmiącym jak wyjęty z ówczesnych płyt grupy. Z kolei na pełną solówkę gitarzysty trafimy w 5 x 5=55. W pamięć wżyna się rosnący temat Dyplomowanego galernika, którego warto posłuchać chociażby dla krótkiego sola Tomasza Stańki.
Resztę płyty wypełniają lżejsze utwory. Szkoda, że Figiel nie skorzystał z całej talii asów polskiego jazzu, które miał pod ręką. Najwidoczniej nie była mu pisana rola jazzowego lidera. Ale dzięki temu mamy inne muzyczne spektrum, jak cudownie melancholijne, pięknie zaaranżowane Preludium e-moll Chopina albo instrumentalne podejście do bardzo ładnej piosenki Pójdę drogą w świat daleki (znanej lepiej w wersji Piotra Szczepanika), z fletową solówką Muniaka. I choć czasami przytłaczają raczej zbędne wstawki sekcji smyczkowej, cały czas towarzyszy nam fantastyczna gra sekcji Stefański-Siejka.
Tekst: Recenzja płyty – Jazz Forum
Jan A.P. Kaczmarek Orkiestra Ósmego Dnia Czekając na Kometę Halleya
| Data premiery | 1971 |
|---|---|
| Gatunek | Jazz |
| Kod produktu | SLX0801 |
| Kraj wydania | Polskie |
| Rodzaj nośnika | LP |
| Stan | Używany VG/VG |
| Wykonawca | Piotr Figiel |
| Wytwórnia | Pronit |
A1 Skrawek Przestrzeni = Piece Of Space
A2 Nieobecność = Absence
A3 Trochę Wiosny, Trochę Lata = Bit Of Spring, Bit Of Summer
A4 Dyplomowany Galernik = Graduated Galley Slave
B1 5×5 = 55
B2 Śniadanie O Północy = Breakfast At Midnight
B3 Nigdy We Wtorek = Never On Tuesday
B4 Preludium E-moll = Prelude In E Minor
B5 Pójdę Drogą W Świat Daleki = Away I’ll Go
Bądź na bieżąco z nowościami i promocjami na Naszej stronie. Niech żadna płyta nie umknie Twojej uwadze.