Opis

Agitation Free był jednym z czołowych przedstawicieli niemieckiej eksperymentalnej muzyki rockowej na początku lat 70-tych. Od końca 1967 roku berliński zespół rozwijał długie instrumentalne improwizacje, które były niezwykle swobodne jak na tamte czasy. Osiągnęli status kultowy już w 1972 roku dzięki niezależnej mieszance improwizowanego rocka połączonego z elementami electro, etno, jazzu i transu.

Szeroko zakrojona działalność koncertowa sprawiła, że zespół stawał się coraz bardziej znany w całej Europie. Latem 1972 roku grupa wystąpiła w programie kulturalnym Igrzysk Olimpijskich w Monachium, odbyła dwumiesięczną trasę koncertową po Francji na początku 1973 roku, wystąpiła na „German Rock Super Concert” we Frankfurcie w maju, wyprodukowała drugi album „2nd”, a następnie wyruszyła w trasę koncertową po Francji i głównych niemieckich miastach.

w 1974 roku zespół zaczął wykazywać oznaki zmęczenia, co doprowadziło do ich tymczasowego rozpadu pod koniec roku po koncercie pożegnalnym. Chociaż po rozwiązaniu grupy wydano serię albumów (z nagraniami z lat 1972-1974), a album studyjny „River of Return” został wydany w 1999 roku, minęło prawie 35 lat, zanim oryginalny zespół ponownie zjednoczył się na koncertach. W lutym 2007 roku Agitation Free dało serię koncertów w tokijskim „Shibuya O „West” w oryginalnym składzie z 1974 roku.

Patrząc wstecz, jasne jest, że eksperymentalny krąg Agitation Free był jednym z najważniejszych zespołów „szkoły berlińskiej”, a także trampoliną do kariery kilku niemieckich muzyków. Christopher Franke, na przykład, pomógł zespołowi Tangerine Dream osiągnąć światowe uznanie. Michael Hoenig współpracował z Klausem Schulze i Tangerine Dream, zanim stał się znany jako kompozytor filmowy po wydaniu solowego albumu w Hollywood (w tym muzyki filmowej do hitu „9 1 / 2 Weeks” z Kim Basinger i Mickey Rourke). Axel Genrich przeniósł się do Guru Guru, Burghard Rausch został członkiem-założycielem Bel Ami. Gustl Lütjens koncertował z Shirley Bassey i Neną, a później znalazł dużą publiczność ze swoim new-age’owym zespołem Living Mirrors, zwłaszcza w USA. Lutz „Lüül” Ulbrich dołączył do Ashra, współpracował z byłym wokalistą Velvet Underground Nico, produkował solowe płyty obok muzyki teatralnej i odniósł sukces z 17 Hippies od końca lat 90-tych. Album studyjny „Momentum” został nagrany przez Michaela Hoeniga (keyb, syn, el. perc), Burgharda Rauscha (dr, el. per), Lutza Grafa-Ulbricha ((git, acc. git, bj), Gustla Lütjensa (git acc. git, wokal) i Daniela Cordesa (b, syn).

Oficjalna strona zespołu